Ultra Maraton Heyecanı
İki aydır bizim evde İznik ultra maratonu konuşulup duruyor. Rotalar çıkarıldı. Misafirler için kamp yerleri ayarlandı. Bizim eve en fazla kaç kişi dolabileceği tartışıldı. Bugün İznik belediyesi önünde babamın kayıt için durduğu standa gittik. Tuvaleti keşfetmeden önce adı ultra olan bezleri popoma takıyorduk ancak büyükler bu ultra ile ilgili ne yapacaklar onu anlamadım. Annem 10 km yi birlikte koşacağız deyip, beni kah taşıma çantama, kah bebek arabama koyarak uzun uzun yürüyor. Bazen de bir, iki, üç, başlaaa diyerek yarışa başlıyoruz. Annem koşarken bende bisikletime biniyorum. Hep şampiyon ben oluyorum. Kazananı belli olan bu yarışa annem her zaman katılıyor. Ödülüm de uzun bir park molası.
14 Nisan da İznik de yani cennetimizde ultra maraton düzenlenecekmiş. 126 km, 60 km ve 10 km lik parkurlarda atletler doğa ile yoğrulup pişeceklermiş. Benim güçlü babam da 126 km ye hazırlanıyor. Bu etkinlikten elde edilen bir miktar bağışla da babamın okuluna eğitim teknolojileri alınacak. Hafta sonu küçük patikalarda yürüyüp, yanımızdan akan dere ile sohbet ettiğim için çok şanslıyım. Umarım benim gibi, arkadaşlarımda patikayı sözlükte değil de dağ menekşelerini koklayarak öğrenirler.
Yazar
Anne Gezgin
1977 yılında Bursa’da doğan İnci Sarıhan, bir kasabada büyüdü ve erken yaşında “El alem ne der?” hapishanesinden kaçtı. Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Mezunu. Bir köy ilkokulunda çocukların ruhuna dokunmaya çalışıyor. Dağcılık, bisiklet, su sporları yapıyor. Balkan göçmeni bir ailenin, çalışmayı, doğayı, seyahati çok seven, boş durmaktan, avare gezmekten hoşlanmayan, yerinde duramayan kızları. Tibet Çınar’ın annesi. Doğaya zarar verenlere kıyasıya kızgın. Evde kendi tarifleri ile ekmek, deterjan yaparken paralel evrenlere geçiyormuş kadar mutlu. Bisikletli gezginlik serüveninde 24 ülkede on binlerce km pedal çevirdi. İnsanın kendi içine doğru yaptığı yolculuğun önemli olduğuna inanıyor. Fotoğraf sergileri açıyor, tur kitapları yazıyor, sunumlar yapıyor.
